vtr 1 [proveer de armas] armar. 2 [cargar un arma] carregar. 3 [una ballesta] armar. 4 [proveer] proveir, fornir, dotar. Le han armado de una sólida instrucción, l'han dotat d'una sòlida instrucció. 5 [una embarcación] armar. 6 [un mueble, aparato] armar, muntar. 7 [una tienda de campaña] parar. 8 [una trampa] parar, posar. 9fig [urdir] armar, provocar. Armar jaleo, ruido, un escándalo, armar aldarull, soroll, un escàndol. 10amer [un cigarrillo] cargolar, fer. 11armarla (o armar una, o armarla buena) fig i fam armar un escàndol (o un daltabaix).
vpron 12 [con armas] armar-se. 13fig armar-se. Armarse de coraje, armar-se de coratge. 14fig [riñas, escándalos] armar-se. 15fig [fraguarse] congriar-se, preparar-se. Se arma una tempestad, es congria una tempesta. 16fig [ocurrir algo aparatoso] esclatar. Se armó una tempestad, va esclatar una gran tempesta. 17amer [un animal] aturar-se, quedar-se palplantat. 18amer [obstinarse] obstinar-se, entestar-se. 19amer [proveerse] proveir-se. Armarse de unas buenas botas, proveir-se d'unes bones botes.